IX. eta X. mendeetatik aurrera oso herri garrantzitsua izan zen herri hau. Nanclares, Langrares, jatorrizko izenak bandera bezala defini daitekeela adierazten digu, Zadorra eta Baia ibaien arroen arteko mugako hiria delarik.

Dokumentu batzuen arabera, Hernán Hurtado de Mendoza izan zen hiribilduaren sortzailea.

Hiriaren kanpoaldean hiru dorre txiki daude, berriki zaharberrituak, isabeldar armadak eraikiak, karlistadetan zaintza eta kontrolerako misio bat izan zutenak: Baiaguen, Armoreta eta Entzinala.

Nabarmentzekoa da Karobia, XIX. mendeko kiskaltze-dorre baten eraikin berezi gisa.

Jasokundearen eliza eraikin erromanikoa da, nahiz eta ataria eta portada XIX. mendekoak izan. Absidean hiru arkibolta dituen leihate erromaniko bat nabarmentzen da.

Ezin gara joan hamabi hoditako iturria bisitatu gabe, 1901ean eraikia. Mota horretako bakarra da Araban eta Penintsulan beste bi besterik ez daude, bata Huelvan eta bestea Guadalajaran. Halaber, herria zeharkatzen duen torka ere ikusi behar da, hobeto egun batzuetan euria egin ondoren. Zeledonen monumentua ere agurtu dezakegu. Monumentu horretan bere identifikazio elementuak besterik ez dira agertzen.